Macrofotografie is een manier van fotograferen waarbij je kleine onderwerpen groot in beeld brengt. De strikte definitie is dat er sprake is van macrofotografie als de afbeelding op de sensor van de digitale camera even groot is als het gefotografeerde onderwerp. Men spreekt dan ook wel van 1 op 1 fotografie. Op echte macrolenzen zie je deze verhouding 1:1 dan ook altijd vermeld op de lens. In de praktijk wordt de term macrofotografie wat ruimer gebruikt dan de definitie. Alles wat gaat over dichtbij-fotografie wordt in het spraakgebruik aangeduid als macrofotografie.
Voor spiegelreflex en systeemcamera’s heb je aparte macrolenzen. Het is een misverstand dat je bij macrofotografie altijd heel dicht op je onderwerp moet komen. Je hebt macrolenzen met verschillende brandpuntsafstanden, 50mm, 90 mm, 180 mm. Als je fotografeert met een 180 mm macrolens heb je een telelens waarmee je van een behoorlijke afstand toch je onderwerp 1 op 1 op de sensor projecteert. Ideaal voor het fotograferen van libellen en vlinders die je op die manier goed kunt fotograferen zonder ze te verstoren. Het is wel een zware en prijzige lens. Voor plantenfotografie is een 50 mm macrolens ook prima en een stuk kleiner en voordeliger. De meest gangbare lenzen zijn rond de 100 mm, waarmee je lekker allround kunt macro-fotograferen. Een kenmerk van macrofotografie met een macrolens is dat de voorgrond en achtergrond vervaagt, waardoor het onderwerp er meer uitspringt.
Wil je meer weten over macro fotografie, dan vind je hier meer achtergrond informatie.